Birhan Keskin Sözleri
Dünya soğur, akşam serinlerken, benim sensiz sevinecek bir şeyim yok. Kılı kırk yardım, altını üstüne getirdim ve işte en geniş cümlem: İçimi açtım sana. İçini açmak için.
— Birhan Keskin
DiğerBirhan KeskinSözleri
Dünya yordu bizi. Benim de söyleyemediklerim var. Hiç söyleyemeyeceğim onları belki de...
Günler öylece kendi kendine geçsin diye bir camın arkasında durdum. Bana dokunmasın hiçbir şey, hiçbir şey yarama merhem olmasın iyileşecekse, hiçbir şeysiz iyileşsin diye bir camın arkasında durup akan hayata ve zaman baktım.
Hayatımda ne varsa şiirimde de o var.
Her gün kalbimin sızladığı bir memlekette yaşamaktan yorgunum.
İçimde bir parça, ne kopuyor ne ölüyor.
İkiye bölünmüş bir bütün gibi yaşadım bir yanım öbür yanıma düşman sağımda kızgın kumlar gezdirdim solum üşüyor eski bir anıdan.
Kalbim alış artık, kır kendini kendi duvarında, sesini kendi duvarına haykır.
Öğrendiğim; bir kuğu yeminliyse aşka ömrü gibi göldür bütün dünya, bitmez boynun eğriliği.
Serin bir rüyanın hatırınadır çektiğim dünya ağrısı.
Sevgilim sabahın erkenini seviyor, ben geceyi ve esmerliğini onun...
Aşk iki kişi arasında asla eşitlenmeyendir. Ben bir Divan şairi değilim ki sevgilim, sana bercesteler düzeyim... Yine de giderayak gözlerine, ellerine, ayaklarına tutulmuşluğumu herkes bilsin isterim.
Bak, bütün tınılar isyan. Bütün kemanlar gece. Duysana, kopuk ve uzak bir şeyler var aramızda. Ya beni bırak, ya sarıl bana.
Ben bazen münasip bir yerde inmek istiyorum. Size de oluyor aynından biliyorum.
Ben incecik bir yazıydım, sana döküldüm, sana yazıldım. Katlandığında kendine sen, ben içinde kaldım, bir papatya kurusu gibi dilsizim işte.
Ben zaten o ilk acıyla ölmediğimde çok gücenmiştim hayata.
Ben, birlikte kıyıya sürüklediğimiz kayıktan saflığımı ve sabrımı aldım. Tek kalanları kumsala göm sen de yaz boyunca nasılsa her keder eksilir, kendini doldurarak.
Benim sanırım bazen hiç kimsem yok.
Benim sensiz sevinecek bir şeyim yok.
Bilme, tanıma beni. Merdivenleri üçer beşer çıkmanın sevinci yok içimde.
Bir nefeslik can kalsaydı sana, üflerdim canımdan.
Dünya soğur, akşam serinlerken, benim sensiz sevinecek bir şeyim yok. Kılı kırk yardım, altını üstüne getirdim ve işte en geniş cümlem: İçimi açtım sana. İçini açmak için.