Can Yücel Sözleri
Fukara bir midyeden başlayan deniz, nasıl da büyüdü mavi oldu. Oturmuş yere hanım hanımcık, ölümün ayaklarını yıkıyor.
— Can Yücel
DiğerCan YücelSözleri
Bilir misin ne zordur severek yaşamak. Ona benimsin deyip sarılamamak. Ne zordur hep yakın hissedip aslında ondan uzak olmak.
Biliyorum suçluyum ve razıyım cezama. Çalmadım öldürmedim, ama daha kötüsünü yaptım. Ne yaptım biliyor musunuz? Tuttum insanları sevdim...
Bilmelisin ki,gerçek arkadaşlar arasına mesafe girmez. Gerçek aşkların da!
Bilmelisin ki. Yüreğiniz ne kadar kan ağlarsa ağlasın dünya sizin için dönmesini durdurmuyor.
Bilmelisin ki.. Sevgiyi çabuk kaybediyorsun, pişmanlığın uzun yıllar sürüyor.
Bir deniz anasıdır umut taa suların ortasında, açılır kapanır, açılır kapanır, kapanır kapanır açılır.
Bir el tutmak istersin ya bazen, yada birine sarılmak. Malesef izin vermez buna hayat. Kendine sarılmalısın sende hayata inat!
Bir faşist görünce kahroluyor, kahrediyorum, insanlığın en amansız lüveri şiirle!
Bir hayli kırgınım. Beni anlamadığın kelimelerin, aslında her şeyi anlatıyor oluşlarına kırgınım.
Bir insan görünce insan oluyorum bir ağaç görünce ağaç bir çocuk görünce çocuk bir kadın görünce erkek bir faşist görünce kahroluyor kahrediyorum.
Bir insana zorla sevdiremezsin kendini, bana güven diyemezsin. O bunu hissetmiyorsa, tek bir söz söyleyebilirsin: sen bilirsin.
Bir insanı herhangi biri kırabilir; ama bir tek en çok sevdiği acıtabilirmiş. Çok acıttığında anladım.
Bir şanstan söz ettirmeyecek kadar, mükemmel olmalı aşk.
Bir tek insanın bize 'iyi ki varsın' demesi, var olduğumuz için mutlu olmamızı sağlar.
Biraz değiştim, her şey kadar, herkes kadar, sen kadar. değiştim,unutamadığım sözlerinin arasında sıkışıyorum, bir yanım kendimi kolluyor bir yanım seni ben benimle savaşıyorum, seninle değil!... Sonucu kılıcı kuşananından belli olan bir savaşın ne kazanabileni ne de kaybedeniyim, sorun değil!
Biri sana git dediğinde, kalmak istiyorum' diyebilmekmiş sevmek git dediklerinde gittiğimde anladım.
'Sana ihtiyacım var, gel!' diyebilmekmiş güçlü olmak, sana 'Git' dediğimde anladım. Biri sana git dediğinde 'Kalmak istiyorum.' diyebilmekmiş sevmek, 'Git' dediklerinde gittiğimde anladım.
Acılara bakıp da küsme sevdalara, gavura kızıp da oruç bozulmaz. Şok at kafandan acabaları, kemik aynı yerden iki defa kırılmaz.
Ağlayanı güldürebilmek, ağlayanla ağlamaktan daha değerliymiş. Gözyaşımı kahkahaya çevirdiğinde anladım.
Ağlayanı güldürebilmek; ağlayanla, ağlamaktan daha değerliymiş.
Ah be dünya sen dönüyorsun onu anladık da bu insanlar senden daha hızlı dönüyor hemde ortada hiçbir yörünge yokken.
Aklında bulunsun sevgilim; sen beni kandırmadın, ben inanmayı seçtim.
Alaturka musikide en çok, kürdi-li hicazkar makamını seviyorum. Amma bölücüymüşüm haa!
Almanlar yere sağlam başar derler aslında yere değil köpek bokuna basarlar bu köpek cennetinde..
Anılarda kalırdı belki de zamanla ince bel, namussuz çay bile ince belli bardaktan verilmeseydi eğer..
Anladım ki aşk; her iki tarafı da mağdur eden, yürekte izinsiz gösteri yapan mutluluk karşıtı bir eylem.
Anne karnına sığarken dünyaya neden sığamadığını ve en sonunda bir metrekarelik yere sığmak zorunda kalacağını farketmeli insan.
Asıl eksiklik, eksik olduğumuzu düşünmekti. Asıl eksiklik, çareyi başkasında aramaktı. Hayatın matematiği farklı; iki yarımı toplayınca bir etmiyor. İnsan tek başına mutsuzsa başka biriyle de mutlu olamıyor.
Aşk da önemli olan aynı elleri tutmak değil, bi ömür hiç bırakmamaktır.
Aşk, sabahlara kadar uyumamak değildi aslında. Her sabah uyandığında, yaşamaktan önce onun gelmesiydi aklına.!
Aşk; herkesi o'na benzetip, kimseyi o'nun yerine koyamamaktır.
Aşk; kelime değil bir cümledir. Kurmak içinse, özneyle yüklem değil, iki yürek gerekir.
Aşkları da ayakkabılarınız kadar itinayla seçmezseniz, tıpkı ayağınızda olduğu gibi yüreğinizde de nasır oluşabilir..
Aşkta kimsenin kimseden farkı yok. Sadece biri daha iyi yalan söyler, biri daha iyi oynar oyununu. Hepsi bu!
Aslında bütün insanları sevebilirdim, sevmeye senden başlamasaydım..
Bağlanmayacaksın bir şeye, öyle koru körüne. 'O olmazsa yaşayamam' demeyeceksin, demeyeceksin işte. Yaşarsın çünkü.
Bazen dur demek yetmez gidenin arkasından! Giden mecbursa gitmeye ve sen mecbursan kalmaya hiç bir söz yetmez.
Bazen her şeyi unutup sadece sımsıkı sarılmak istersin; ama bir şey hep engel olur. Nedir o biliyor musun? Gurur.
Bazen kırdım, çoğu kez kırıldım; ama ben hiç kimseyi kaybetmedim, sadece zamanı gelince vazgeçmesini bildim.
Bazen tek ihtiyacımız olan bir el ve bizi anlayacak bir yürektir.
Bazen zordur dönmek yada herşeyi unutup gitmek. Anladım ki insanı en acıtan şey; sevilmediğini bildiği halde delicesine sevmek.
Bedenin yükünü ayaklar taşır, ruhun yükünü yürekler.
Beklemek güzeldir, ama doğru durakta.
Ben gidiyorum dediğimde, 'gitme' diyen birini değil, ben de geliyorum, yalnız gidemezsin! Diyen birini istiyorum..
Ben yakmasam cıgarayı, sen yakmasan, o yakmasa; yandı gitti tütün ekicileri tarlalarda..
Beni derginin kıçına koyanın gelir kıçına korum.
Benim halim memleketin hali.
Benim öfkem gecelerin beyidir, kalkar bi tek çocuk ağlasa! İşte bak bu anasız yasa, kanuni'nin değil bizimdir.
Bi hayli kırgınım. Kime olduğunu, neden olduğunu bilmeden. Belki hayata, belki kendime, belkide dilimden düşmeyen keşke'lere.
Bilinmedik bir hüzün var içimde, bir gariplik. Anladım ki, ya ben fazlayım bu şehirde ya da biri eksik.