Ceyhun Yılmaz Sözleri
Silmek yetmez bazı isimleri sen de benim gibi yap. Hak etmeyenleri, o defterden yırt at.
— Ceyhun Yılmaz
DiğerCeyhun YılmazSözleri
Sonra birileri çıkar ve der ki; kalbiniz bedeninize göre fazla büyük... Biraz kıralım.
Aşk yalansa, neden bu kadar gerçek aşk acisi?
Bana da yazıklar olsun; çağırsan yine geleceğim.
Bana kötü sözler söyleme. İyiliğin kalsın aklımda. Bağırma bana. Ben seni duyamam şimdi. Kavga edemezsin ki artık benimle. Ben sana sadece 'susarım' artık..
Başkasını sevdiğini duyduğumda üzülmedim, seni sevdiğime üzüldüğüm kadar.
Belki bin tane aşktan geçmiş olayım ve hiçbiri olmasın gözümde.
Ben sana yanarken şimdi '.. Sen kim bilir nerede üşüyorsun..?
Benim yeteneğim de bu. Olmasan da severim seni. Hatta: ayrılırım senden, haberin olmaz.
Biten bir aşkın ardından ağlanmaz, yeniden başlanması için çabalanmaz. Sen benim.. İçin oldun, bilirim ki ölüler birdaha canlanmaz..
Boğazımda düğümsün. Yutkünsam gideceksin, yutkunmasam olurum.
Bu saatten sonra ben başkasını düşünerek yazarım, sen üstüne alınarak okursun.
Doğru insanı arayıp durmuş herkes aşık olmak için.. Kimse uğraşmamış doğru insan olmak için.
Dün bi şarkı çıktı radyoda, yarısına ben eşlik ettim yarısına gözlerim. Söylemek çok acıtıyor ama ben seni çok özledim.
Duvardaki yangın düğmesini örten cam parçasıyım, kurtuluşun olacaksa hiç düşünme ayakkabının topuğuyla kır beni.
En çok da kendimden özür dilerim. Çünkü bana çok yanlış yaptım.
En yakın deniz kenarına atıyorum kendimi. Her dalga halime üzgün. Her dudakta bana tebessüm. Ne vardı diyorum ah ne vardı. Şu kaldırımda resmin olsaydı. Eğilip operken ben görenler. Varsın dileniyorum şansaydı.
Gel dedim. Uzak dedi. Bilemedi. Gün gelecek, uzak dediği kadar bile yakın olmayacağım o'na.
Gideceksen git, inan beddua bile etmem sana. Bilemem çünkü, isabet eder mi iki yüzlü suratına.
Gözlerine bakarken umrumda değil mevsimler. Gülüşün hep deniz kenarı bana.
Hani anlat desem içindeki sevgiyi; ilk kelimenden sonra kaç dakika sürer? Söylesene beni kaç harfle sevdin?
Her ayrılığın tokat gibi. samardan anlamaz bu kalp. Kaç kere oldum hatırlamıyorum bile. Yalnızlık beni sallayamaz, düşer kalkarım..
Her gece birbirlerine sarılarak uyuyan iki sevgili, nasıl olur da her kavga da haklı görür kendini?
Herkes sevdiğinin peşinde boşuna koşmak yerine, kendisini sevene evet dese; bitecek bu film.
İlk defa ayağıma kadar geldin ve ilk defa bu kadar üzgün gördüm seni! Daha önce yanımda hiç ağlamamıştın. Başucuma bıraktığın gülleri koklayamadım bile ve sen giderken ayağa kalkıp yolcu edemedim, kusuruma bakma. Dün gece olmuştum.
İşim çok zor... Erkenden kalkıp, seni seviyorum.
İstediğin şarkının arasına saklan. Nasıl olsa biri söyler seni...
Kaç sitem, kaç boşvermişlik indiriyorum yüreğime. Öyle çok konuşacaktım ki, anla ne kadar sustum işte.
Kalbim, ki kendisine kefilim. Adınla uyandı bu sabah.
Keşke pin kodunu 3 kere yanlış girince kitlenen telefonlarımız gibi, kalplerimiz de 3 kere yanlış insanları sevince kitlense.
Kime güzel bir söz söylesem ona aşık olduğumu sanıyor. Oysa ben onlara değil, o sözü söylerken hayal ettiğim kişiye aşığım.
Kimi öpücükle uyanır, kimi düşüncesiyle. Öpülen değilse bile, düşünen kıymet bulmalı.
Kimin bu hüzün? Benimse eğer neden içim titriyor hep? Seninse eğer ne işi var bende? Gel bir gece yarısı, al hüznünü. Gel geceye bile söylersem namerdim, gel.
Kimse kimseyi 'yokluğuyla' tehdit etmesin. Gidebilen gitsin.
Konuştuğun kadar şerefli olsaydı hislerin; şerefini iki paralık etmezdi seçimlerin!
Kulaktan kulağa oynamak kadar ilginçtir aşk aslında. Sen ona 'seni seviyorum' dersin, o başkasına.
Merak etme üzülmüyorum peşinden. Ki sen bana unuttum derken, senin kim olduğu hatırlamaya çalışıyordum ben.
Mesela ilerde çocukların 'Anne senin ilk aşkın kimdi?' dediğinde eski resimleri çıkarmak yerine 'Babandı' diyebilmeli insan.
Ne canın olmak istiyorum nede herşeyin. Sadece dışın olmak istiyorum. Bana bakmadığında çürüyüp canını yakmak için.
O kadar yoruldum ki artık hayattan. Yoldan geçen bir taksiyi çevirip, uzaklaşan hayallerimi takip et diyeşim var.
Olmadı.. Sensiz uyanmamak için. Bu gece de uyunmadı.
Öyle bir yerden kırdin ki beni. Tam iki ye bölündüm. Boşuna anlatma yanls anladklarımı. Sadece yarımım. Ne seni ne sesini tanırım.
Sana yazdığım şiirleri duyanlar, kitap yap diyor. Olur mu hiç? Ben seni herkeslerden saklarken, sen, seni bir kitapçıda görsen! Hem de bir sürü kitabın arasında! Kahrolmaz mıyım ben?
Sen bana hayır dedikçe, güçlü hissediyorsan kendini, al güç senin olsun.
Senin de duyman gerekenleri, sana söylemek içimden gelmiyor. Seni affetmiyorum, konuşmuyorum ve merak edersen, bil. Seni seviyorum.
Senin de işin zor. Baksana, ne yapsan seviyorum seni. Öyle ki, sensiz bile.
Senin için bir yalanım... Herkese söylenen. Yani tek kişiyim aslında... Gerçeği bilmesi gereken.
Seninle her şey güzeldi. Sensiz daha güzelmiş. Seninle yaşamamak lazım. Senden sonra yaşanmıyor zaten.
Sevdiğim ikinci kadınsın sen. Birincisi annemdi. O doğurdu, sen öldürme.
Sevemedim pazar günlerini. Ya okulu düşündüm. Ya da babamın şehir dışı kamyon şoförlüğünü. Hiçbir şey sevdiremedi pazarları bana. Bilsem bir pazar günü geleceksin. Islatacaksın dudaklarımı. Sevmez miydim canım pazarları. Tam özür dileyecektim bütün pazarlardan. Gittin. Eski pazarları bile özlettin.
Silmek yetmez bazı isimleri sen de benim gibi yap. Hak etmeyenleri, o defterden yırt at.