Ece Ayhan Sözleri
Dün ve bugün, hastalıkta ve sağlıkta; hep şiir düşündüm ben.
— Ece Ayhan
DiğerEce AyhanSözleri
Düşünce tarihimiz bir memurlar dalaşıdır aslında.
Ece Ayhan, ölü şair. Meçhul bir aşkı yazdı. Tabiata gömüldü.
Elimden gelen bir şey yoktu, kalbimden geleni yaptım ben de. Sevdim işte, o kadar.
Hayatın orta öğretmeni sustu, dondu gülmeleri çocukların. Bir cenaze töreninde daha ölümlü karşılamaya götürüleceğiz.
Herhangi bir erkek sana seni sevdiğini söyleyebilir. Gerçek bir adam ise seni sevdiğini gösterir.
Hiç bir aşk bittiği gün bitmez aslında. Giden için çok olmuştur biteli; ama kalan için belli değildir ne zaman biteceği!
İnsanlar fazla sevilmemeye programlı galiba. Ne zaman çok sevildiğimi hissetsem gidesim gelir. Ve ne zaman çok sevsem o gider.
Keşke bazı insanlar için 'imalat hatası var, geri topluyoruz' deseler.
Kim ne derse desin, tek bir gerçeği vardır aşkın; Karşındakinin adam olup olmadığını, aşıkken değil ayrılırken anlarsın.
Merakımdan soruyorum. El ele 'tutuşan' bir çift gördüğünüzde siz de benim gibi üşüyormusunuz?
Öyle insanlarla birlikte olacaksın ki; Onlar için 'iyi mi?' diye sormadan 'iyi ki' var diyebilesin.
Seni özlemek nasıl bir borçsa artık, özle özle bitmiyor.
Tek dileğim ne biliyormusun? Gözlerimi kapamış senli hayaller kurarken, gözlerimi açtığımda yanımda olman.
Tüm yaptıklarını bilmeme rağmen, yine de senden bir türlü kopamamak. Ne garip.
Vücudunun %70 i su olan bir canlının nasıl olur da içi yanar.
Ya kal, ya da git. Ama sakın 'bekle gelirim' deme. Çünkü ben, şimdiye kadar giden birinin geri geldiğini hiç görmedim.
Yan yana değil de doğru doğru yürüyen bir yengece bakarak diğerleri 'sarhoş galiba' diyebiliyorlar.
Yaptığın bunca şeye rağmen, senden bir türlü kopamamak, ne garip.
Yeniden sevmek zordu. Başardım. Ama bir unutmayı daha becerebilir miyim, hiç bilmiyorum.
Ama yok ne olur ağlama böyle ama yok şunun şurasında tramvaysız, çocuk olmak turunç olmak.
Aşk örgütlenmektir, bir düşünün abiler!
Aslında kırmak istemiyorum kimseleri; ama hayat bu, bazen kırmak gerekiyor gereksizleri.
Ben öğretmenleri sevmem. Çocukları sınıfta bırakırlar. Düzenle şu veya bu şekilde uyuşmadır bu. Mesela Köy Enstitüsü çıkışlılar sistemin dışında olduklarını ileri sürerler ama, sistemin tam göbeğindedirler. Sistemin dışında olmakla karşı olmak farklıdır.
Biliyorum kıran kırana bir ortamdayız ve kesinlikle bir insan toplumu içinde bulunmuyoruz ama umut umuttur.
Birgün 'herkes gerçek sevdiğiyle buluşacak' dense, eminim o kadar çift yer değiştirir ki.
Doğuya doğru fazla giden, coğrafya yüzünden, Batıya düşer. Tersi de geçerlidir bunun.
Dün ve bugün, hastalıkta ve sağlıkta; hep şiir düşündüm ben.