Emily Bronte Sözleri
Yalnız, her türlü umuttan yoksun, yalnızlığa mahkum edilmiş olursam ya da beni hiçbir zaman sevemeyen, sevemeyecek olan kişiler arasında yaşamak zorunda kalırsam nasıl neşelenip iyileşebilirim?
— Emily Bronte
DiğerEmily BronteSözleri
Yaptığınız onca haksızlıktan sonra pişmanlık duyacak kadar uzun yaşayacaksınız çünkü.
Acı çekmenin ne olduğunu öğrendiğimden bu yana,bu geceyle kıyaslanabilecek başka bir gece geçirdiğimi hatırlamıyorum.
Ayağının bastığı yeri, onu saran havayı, dokunduğu her şeyi, söylediği her sözü seviyorum. Her halini, her davranışını, baştan aşağı her şeyini, her şeyini seviyorum.
Biri altın olduğu halde kaldırım taşı muamelesi görüyor, diğeriyse parlak bir teneke olmasına rağmen gümüş muamelesi!
Bu dünyada mutluluk olmadığına beni inandırmak istiyorsunuz, ne kadar da kötüsünüz.
Bunu anlamadığımı sanarak kendini oyalıyorsan, çok budalasın demektir. Tatlı sözlerle teselli bulacağımı sanıyorsan da çok aptalsın demektir. Öcümü almadan acımı içime atacağımı düşünüyorsan, bu inancını kısa zamanda boşa çıkaracağımı da bilmiş ol.
Dürüst insanlar kendi amellerini gizlemezler.
Erken yatmaya zaten alışık değilim. Sabah ona kadar yataktan kalkmayan biri için gece birde, ikide yatmak geç sayılmaz.
Gurur insana büyük üzüntü getirir. Bunu unutma!
Gururlu insanlar kendileri için üzücü acıları doğururlar.
Kötü insanları cezalandırmak Tanrının işidir; bize düşen ise onları affetmektir.
Ona olan aşkımı 'asla sözcüklere dökememiştim,' ama eğer bakışlarında bir dili varsa, dünyanın en aptal insanı bile onun için deli divane olduğumu anlayabilirdi.
Onu kendimden çok seviyorum, Ellen. Bunu da şundan anlıyorum: Her gece Tanrı'ya beni ondan sonraya bırakması için yalvarıyorum. Çünkü benim arkamdan o üzülecek yerde onun arkasından benim üzülmem daha doğru. Bu da benim onu kendimden çok sevdiğimi gösterir.
Öyle bir bakışı vardı ki, ne kadar haklı olursanız olun öfkelenemezdiniz.
Sana şu kadarını söyleyeyim ki, ben kendi cennetime zaten neredeyse girmiş bulunuyorum. Başkalarının cennetinde gözüm de yok, gönlüm de.
Yalnız, her türlü umuttan yoksun, yalnızlığa mahkum edilmiş olursam ya da beni hiçbir zaman sevemeyen, sevemeyecek olan kişiler arasında yaşamak zorunda kalırsam nasıl neşelenip iyileşebilirim?