Francois de La Rochefoucauld Sözleri
Bizi aldatanlara karşı öfke duymamızın nedeni, kendilerini bizden daha zeki sanmalarına ses çıkarmamamızdır.
— Francois de La Rochefoucauld
DiğerFrancois de La RochefoucauldSözleri
Bütün tutkular bize suç işletir ama, bizi en gülünç hatalara düşüren aşktır.
Büyük iyiliklere karşı nankör olmamamız mümkün değildir.
Çapkınlıkta en az bulunan şey aşktır.
Cenaze alaylarının safahat ve gösterişi, ölülere saygıdan çok dirilerin benlik hırsı ile ilgilidir.
Ciddiyet, zihin eksikliklerini örtmek için icat edilmiş bir tavırdır.
Dine sıkı sıkıya bağlı olmak isteyen çoktur ama, alçakgönüllü olmaya kimse yanaşmaz.
Doğal görünmek isteği kadar doğallığa engel olan bir şey yoktur.
Dostların çoğu dostlukta, sofuların çoğu da sofuluktan adamı iğrendirirler.
Dünya üzerinde başarılı olabilmek için, başarılı gibi görünmemizi sağlayan her şeyi yaparız.
Düşman isterseniz dostlarınızı geçmeye çalışınız. Dost isterseniz, bırakın, dostlarınız sizi geçsin.
Düzeltmek istemediğimiz kusurlarımızla övünmeye çalışırız.
Eğer aşktan söz edildiğini duymamış olsalar, hiçbir zaman sevemeyecek olan insanlar vardır.
Eğer başkalarını aşağı görmeseydik başkalarının yüksekten bakmalarından yakınmazdık.
En cömertçe verilen şey öğüttür.
Evlenmenin iyisi olur ama kusursuzu olmaz.
Gençlerin pekçoğu terbiyesizlik ve kabalıklarını doğallık zannederler.
Gerçek aşk bir hayalet gibidir. Herkes ondan bahseder ama gören çok azdır.
Güzel hareketleri övmek, bunlarda bir tür pay sahibi olmak gibidir.
Güzel kadınlar için mücevher ne ise, yetenek için de yükseklik odur.
İhtiyarlık, gençliğin bütün zevklerini ölüm tehdidiyle yasak eden bir zorbadır.
İkinci bir sevgi bulamazsak, birincisine uzun süre bağlı kalırız.
İlk sevdiklerinde kadınlar, âşıklarını severler, ötekilerde ise sevdikleri aşktır.
İnsanların çoğu için teşekkür, sadece daha büyük yardımlar için gizli bir umuttur.
İnsanların mutlulukları ya da mutsuzlukları, kaderin olduğu kadar da karakterlerinin eseridir.
İyi bir nasihatten faydalanmak, en az onu vermek kadar sağduyuya ihtiyaç gösterir.
Kadınların cehennemi yaşlılıktır.
Kadınların çoğunun dostluktan bir şey anlamamaları, aşkı tattıktan sonra dostluğun yavan gelmesidir.
Kendi kusurlarımızın tam zıtlarıyla övünürüz: iradesiz miyiz, inatçı olmakla övünürüz.
Kendi mutluluğumuza emek vermekten çok, başkalarının bizi mutlu sanmaları için mesai harcarız.
Kendimizde her zaman, başkalarının acısına dayanacak gücü buluruz.
Kendimizi başkalarından gizlemeye o kadar alışmışızdır ki sonunda kendimizden de gizlenmiş hale gelmişizdir.
Kin büyüdükçe, kin sahibi küçülür.
Kinimiz büyüdükçe, kin beslediğimiz kimseden daha küçülürüz.
Kıskançlık, bir bakıma yerinde ve makul bir şeydir. Çünkü bizim olan veya bizim olduğunu sandığımız bir şeyi muhafaza arzusundan başka bir gayesi yoktur; halbuki haset, başkalarının iyiliğine tahammül edemeyen bir kudurganlıktır.
Konuşmalara konu sağlayan zekâdan çok güvendir.
Küçük kusurlarımızı itiraf edişimiz, büyük kusurlarımız olmadığına herkesi inandırmak içindir.
Menfaat her türlü dili konuşur, her kılığa girer, hatta menfaatlere karşı kayıtsız biri gibi görünmesini de bilir.
Nasihat etmek kolay, örnek olmak zordur.
Nehirler denizde kayboldukları gibi, erdemler de çıkarda kaybolurlar.
Öyle kusurlar vardır ki, büyük yetenekleri meydana getirirler.
Aldatılmanın en iyi yolu, kendini herkesten kurnaz sanmaktır.
Aşkta olduğu gibi dostlukta da, insan bildiği şeylerden çok bilmedikleri yüzünden mutludur.
Aşktan tedavi eden birçok ilaç vardır, ama iyileştireceği kesin olanı yoktur.
Az ama dürüst bir zeka, zamanla çok ama sapık bir zekadan daha fazla can sıkar.
Başkalarına karşı değişik yüz takınanlar, sonunda kendi yüzlerini unuturlar.
Bazen sevdiğimizin bize yanıldığımızı belirtmesi, bizi aldatmasından daha ağır gelir.
Bir adamın değeri, büyük yetenekleriyle değil, onları nasıl kullandığına bakılarak ölçülmelidir.
Bir zamanlar sevilmeye layık olmuş yaşlı kimseler için en tehlikeli gülünçlük, artık öyle olmadıklarını unutmalarıdır.
Birçok kimsedeki hak şevgisi,haksızlığa uğramak korkusundan başka bir şey değildir.
Bizi aldatanlara karşı öfke duymamızın nedeni, kendilerini bizden daha zeki sanmalarına ses çıkarmamamızdır.