Fuzuli Sözleri
Mende Mecnun'dan füzun aşıklık istidadı var, Aşık-ı sadık menem, Mecnun'un ancak adı var.
— Fuzuli
DiğerFuzuliSözleri
Mey biter saki kalır. Her renk solar haki kalır. İlim insanın cehlini alsa da, hamurunda varsa eşeklik; baki kalır.
Naz uykusundan sarhoş ol da, her parçası bir kirpiğin ucunda olan yüz parça gönlümü bir araya getir.
Ne senden rüku artık, Ne de benden kıyam. Bundan sonra selamün aleyküm, aleyküm selam.
Ne yanar kimse bana âteşî dilden özge, Ne açar kimse kapım bâd-ı sabâdan gayrı.
Nefes hesabıyla sona erince ömür, ya bir kurtuluş ve muştu; ya bir başlangıç ve korkudur.
Öldüğümde toprağımdan bir testi yapıp yare su verin ki dudaklarına değebileyim.
Öyle ser-mestem ki idrâk etmezem dünyâ nedir,Ben kimem sâki olan kimdir mey-i sahbâ nedir.
Perde çek çehreme hicran günü ey kanlı şirişk Ki gözüm görmeye o mah-likadan gayrı.
Selâm verdim; rüşvet deyüldür diye, selâmım almadılar.
Sen geldin ya güneş doğdu sandım.
Sevdiğin şeylere sahip değilsen, sahip olduğun şeyleri seveceksin.
Sevgi Üç Türlüdür; Birincisi MUHABBET: Sevdiğini Görünce Mutludur Kişi, Görmeyince Önemli Değil. İkincisi AŞK: Sevdiğini görünce Mutludur Kişi, Görmeyince Hüzün Kaplar İçini. Üçüncüsü DERT: Kişi Sevdiğini Görsede Hüzünlüdür, Görmesede.
Sevgilisiz bahar gelmiş, gelmemiş ne fark eder ki? Baharda bile benim gibi inleyen bülbüllerin olduğunu gördüm.
Söylesem tesiri yok, sussam gönül razı değil.
Tanrım, aşk belasıyla beni tanıştır bir an bile aşk belasından uzak tutma beni.
Varlık Allah'a aittir. Gerisi hep hayal ve düşten ibarettir. Bugüne dek bildiğim, bulduğum ve sahip olduğum her şey gerçekte O'ndan ibaret imiş. Zannım, hakikate yönelince sevgim de aşk oluverdi.
Ya Rab bana cism ü cân gerekmez, cânân yoğ ise cihân gerekmez.
Ya Rab belâ-yı aşk ile kıl âşina beni, Bir dem belâ-yı aşktan etme cüda beni.
Yaptığım tek doğru şey en büyük yanlışımdı. Çünkü yanlış kişiyi doğru AŞK'la sevmiştim.
Allah'ım! Ya çektiğim sıkıntılara göre bana güç ver, ya gücüm yettiği kadar sıkıntı.
Anka Kuşu gibi yalnızlığı adet edin! Öyle hareket et ki, adın daima dillerde dolaşsın ama seni görmek olanaksız olsun.
Aşk canın belasıdır.
Aşk derdiyle hoşem el çek ilacımdan tabib, Kılma derman kim helakim zehri dermanındadır.
Aşk imiş her ne var âlemde. İlm bir kıyl ü kâl imiş ancak.
Ayrılık günü yüzüme perde çek ey kanlı gözyaşı! Ki gözüm o ay yüzlüden başka bir şey görmesin.
Bana, ne gönül ateşinden başka kimse yanar, Ne de tan yelinden başka kimse kapımı açar.
Bende mecnun'da olduğundan daha fazla aşıklık kabiliyeti, sevmeye doğal eğilim var. Gerçek aşık benim Mecnun'un sadece adı var.
Boş yere canı yanmaz insanın. Ya bir eksiklik vardır geleceğe dair, ya da bir fazlalık geçmişten gelen.
Bu gençler birbirini sevmektedirler. Fakat insanın aklı başından gidince, sevda da öksüz kalmaz mı? Her şey gönül ile olur mu?
Canan'a can olan bilmez canın kıymetini. Canan da bilmez canına can olanın kıymetini.
Cânı içün kim ki cânânın sever cânın sever, Cânı kim cânânı içün sevse cânânın sever.
Canı kim canan için sevse cananın sever, canı için kim ki cananın sever canın sever.
Dünyada her kim ki canını, cananı için severse aslında yine cananını sevmiş olur, aynı şekilde cananını yani sevgilisini kendi canı için seven kişi yine kendi varlığını sevmiş olur.
Dünyada her ne var ise kaynağı aşktır; ilim ise koca bir dedikodu.
Erkek sevdiği kadını üzmekten sakınmalıdır. Gül koklanır, fakat hırpalanmaz.
Ey tabib! Aşk derdiyle başım hoş benim; yaramdan el çek sen. Bana derman hazırlama ki senin merhemlerin benim ölümüm sayılır.
Mende Mecnun'dan füzun aşıklık istidadı var, Aşık-ı sadık menem, Mecnun'un ancak adı var.