George Gurdjieff Sözleri
Sadece hayatlarında çeşitlilik arayan, acılarını unutmak için yollar arayan, günlük rutinin sıkıntısından ve çelişkilerinden kaçmak isteyen insanlar vardır. Bunlar hakikati arayanlar değildir.
— George Gurdjieff
DiğerGeorge GurdjieffSözleri
Bilgi bir şeydir, anlamak başka bir şey. Anlamak, bilgi ve varlığın sonucudur. İnsan bilgi ile neyin bağlantılı olduğunu hissedip algıladığında, anlamak ortaya çıkar.
Bilgi gereklidir, ancak bilgi sadece aynı yoldan geçmiş olanlardan gelebilir.
Bilgi içermeyen sevgi, şeytanidir.
Bilgi seviyesinin varlık seviyesini aşması veya varlık seviyesinin bilgi seviyesini aşması her zaman tek yönlü bir gelişime yol açar ve tek yönlü gelişim fazla ileri gidemez. Böyle bir durumda eninde sonunda ciddi derecede bazı içsel çelişkiler ortaya çıkacak ve gelişim duracaktır.
Bilgisiz hareket etmektense, hiç hareket etmemek, yüz kat daha iyidir.
Bilincimiz bize eylemlerimizde rehberlik yapmalıdır ve bu bilinç içimizdedir; bunu sonradan alamayız, yapmamız gereken sadece bu bilince uyanmaktır çünkü hemen hemen her zaman bu bilince karşı uyku halindeyizdir.
Bilinçli bir şekilde çalıştığınız sürece hayat koşulları ne kadar zor olursa, o kadar verimli bir çalışma imkanı mevcut olur.
Bilinçli inanç özgürlüktür. Duygusal inanç köleliktir. Mekanik inanç aptallıktır.
Bilinçsiz korku, uykunun çok karakteristik bir özelliğidir.
Bilmek, her şeyi bilmek anlamına gelir. Her şeyi bilmemek, bilmemek demektir. Her şeyi bilmek için, sadece birazcık bilmek yeterlidir. Ancak bu birazı bilmek için, önce oldukça fazla bilmek gerekir.
Bir başka etki altına girmeden, bir etkiden kurtulmak mümkün değildir.
Bir başka, bilinçli, kendini-hatırlama var, ki bu mekanik değil.
Bir birey için mümkün olan şey, kitleler için imkanlı değildir.
Bir insan kısa bir süreliğine uyanır uyanmaz ve gözlerini açar açmaz, onu uykuda tutan bütün güçler on kat enerjiyle onun üzerine hücum ederler ve o hemen tekrar uykuya dalar, sıklıkla hayal edilen ise onun uyanık olduğu veya uyanmakta olduğudur.
Bir insan özdeşleştiği ya da özdeşleştirilebildiği müddetçe, ona olabilecek her şeyin kölesidir.
Bir insan, bir başkasına yardım edemez; çünkü kendisine bile yardım edemez.
Bir insan, istediğiniz her türlü zevkten vazgeçebilir, ama acılarını bırakmayacaktır.
Bir zaafın var ki benimle çalışan herkesin bunu kırması gerek. Sen inanıyorsun. Asla inanmamalısın. Herşeyi eleştirmeli, ispatlayamayacağın hiçbir şeyi kabul etmemelisin, iki artı ikinin dört yapması gibi. İnanmak sayılmaz, hiçbir değeri yoktur.
Bizim iyi ve kötü meleklerimiz vardır. İyi melekler bizim gönüllü yolumuzla, aktif doğamızla çalışır. ve kötüleri pasif doğamızla çalışır.
Bu egzersizi bir hizmet olarak yap, mecburiyet gibi, sonuçları için değil. Sonuçlar sonradan gelecek. Bugün sadece hizmet. Sadece bu gerçek.
Bu sisteme ciddi olarak yaklaşabilmek için insanlar öncelikle kendi haklarında yani güçleri hakkında ve ikinci olarak da eski halleri hakkında hayal kırıklığına uğramış olmalıdırlar.
Çaba olmadan, ilerleme sağlanmaz ve sonuç alınmaz. Her alışkanlık kırılışı makinede bir değişim yaratır.
Çağdaş insanın en büyük trajedisi iç köleliktir ki bu dış kölelikten on bin kat daha kötüdür.
Çalışma aracımız, kendini-gözlemlemektir. Başka bir yol yok ve hiç kimse bu çalışmayı bizim için yapamaz. Bunu kendimiz yapmalıyız.
Derin uykuda merkezler arasındaki tüm iletişim kapanır. Uykumuz kötüdür çünkü bu hatlar arasındaki iletişimi kesmiyoruz.
Diğerlerine öğreterek, sen kendin öğreneceksin.
Diğerlerini, kendinizini göz önünde bulundurarak yargılayın, nadiren yanılırsın.
Dilemek bu dünyadaki en güçlü şeydir. Tanrı'dan üstündür.
Dış ahlak, boştur; amaç, içsel ahlaktır! Ahlaki değerleri unutmalısınız. Ahlaki değerler üzerine söyleşiler, sadece boş konuşmadır. Sizin amacınız, iç ahlaktır.
Dış etkilerin tesiri altında kalmayın. Bunlar kendi başlarına zararsızdır; bizler kendimiz bu etkilerin bize zarar vermesine imkan sağlıyoruz.
Dışsal olanlardan etkilenme, zira bunlar kendi içlerinde zararlı değildir; biz, kendimiz, zarar görmemize izin veriyoruz.
Dışsal şeyler, içsel olanları değiştirmez. Sadece bilinçli çalışma, içsel şeyleri değiştirebilir - bilinçli görevler ve gönüllü acı çekme.
Duygularımız, kontrol halinde olmadığımız ve uykuda olduğumuz sürece güvenilir değildir. Bununla birlikte daha az uyku haline geçip daha fazla kontrol elde etmemizle birlikte daha güvenilir hale geleceklerdir.
Eğer bir insan, insan gibi çalışmak isterse, insan gibi çalışmayı öğrenmelidir.
Eğer çocuklarınızın iyiliğini istiyorsanız, önce kendi iyiliğinizi istemelisiniz, çünkü siz değişirseniz, onlar da değişir.
Eğer eleştirel bir doğaya sahip değilseniz, burada kalmanız faydasızdır.
Eğer suni olarak kontrol edilen nefes çalışması yapılırsa, ki genellikle böyle oluyor, sonucu uyumsuzluk olur.
Eğer, [evet ve hayır arasında] mücadelede kesin bir çizgi varsa, kalıcı özellikler kendilerini oluşturmaya başlar... 'kristalleşme' başlar.
'İrade' sıradan mekanik insanda mevcut değildir, onun sadece arzuları vardır; ve arzu ve isteklerin devamlılığının uzun veya kısa olması güçlü veya zayıf bir irade olarak algılanır.
Ahlak ve bilinç oldukça farklı olgulardır. Bir bilinç bir diğeriyle asla çelişmez. Bir ahlaki değer ise her zaman bir diğeriyle kolayca çelişki içinde olabilir ve diğerini tamamen inkar edebilir.
Bana gelen herkes her gün lavman olmalıdır.
Başka bir insanın iradesine tabi olma korkusu çoğunlukla diğer tüm korkulardan daha güçlüdür. İnsan bilinçli olarak kabul ettiği bir tabi olma durumunun kendi iradesini elde etmek için tek yol olduğunun farkına varamaz.
Başka insanların görüşlerine aldırmama fikrini anlamalı ve sabit bir kural olarak edinmelisiniz. Çevrenizdeki insanlardan bağımsız olmalısınız, kendi içinizde bağımsız olduğunuzda çevrenizdekilerden de bağımsız olacaksınız.
Başkalarına öğretirken kendiniz de öğreneceksiniz.
Başkalarına yardım edebilmek için önce insanın bir egoist, bilinçli bir ego sahibi olmayı öğrenmesi gereklidir. Sadece bilinçli bir egoist insanlara yardım edebilir. Bizler bu halimizle hiç birşey yapamayız.
Bay Kendine - Aşık ve Bayan Kibir Şeytanın iki büyük vekilidir.
Bazı insanlar için din bir rehber olarak hizmet eder, diğerleri için ise sadece bir polistir.
Belirli bir dünyada ne kadar az kanun varsa Mutlakın iradesine o kadar yakındır; belirli bir dünyada ne kadar çok kanun varsa mekaniklik o kadar fazla olup Mutlakın iradesine olan mesafe de o kadar fazladır.
Belli öğretiler insanı dört odalı bir ev ile kıyaslarlar. İnsan, hepsinin arasında en küçük ve en yoksul olan tek bir odada yaşar ve ona söylenene kadar, hazinelerle dolu diğer odaların varlığından şüphelenmez.
Benim bakış açıma göre, çevresindekilerden zihninin kıvraklığı ile ayrılan ve doğasından gelen konuşmaları dizginlemeyi bilen ve aynı zamanda kendisini diğerlerinin zayıflıklarına karşı adil ve anlayışlı bir biçimde yönlendirebilen kişi olağanüstü biri olarak adlandırılabilir.