İbrahim Paşalı Sözleri
İnsan, ne okursa okusun, bildiğini okuyor.
— İbrahim Paşalı
Diğerİbrahim PaşalıSözleri
İnsanın sevdiklerini uyurken seyretmekten, saçlarını öpmekten, açılmışsa şayet üstünü örtmekten mahrum olması, doğrusunu Allah bilir, günahlarına kefaret sayılsa yeridir.
Kişinin yaşamak istediği hayatla, yaşadığı hayat arasındaki farka, cari açık denir.
Kölenin sahibi, aynı zamanda onun özgürlük tanımının da sahibidir.
Leyla evet deseydi, edebiyat değil sosyoloji olurdu. Leyla, evet deseydi, efsane değil evinin kadını olurdu. Hayır dedi, aşkın ömrünü uzattı, ama Mecnun'un ömrünü kısalttı.
Nehirler denize kavuşunca susarmış; İnsanlar anlayınca.
Put, abartılan her şeydir.
Sahip olmak din dışı bir kavramdır. Dindar bi insan için herşey emanettir.
Siyasetçilerde ve aydınlarda örneklerini çok gördüğümüz, kalpten gelmeyen suni tebessümlerin çukurlarına düşmezsek, gerçek, sahici bir efkara ve tebessüme ulaşabiliriz.
Söz enflasyonu yaşadığımız modern zamanların aksine, kadim dünyada sükût asıl, söz vekildi. Her şeyin israfı haramdı. Arif olan bilirdi ki, sadece dostluk değil düşmanlık bile kul hakkıdır; her kötü insana değil sadece hak edene düşmanlık edilirdi.
Şu fani dünyada, her güzel şey bir yolculuktur; insanı alıp götürür. Dalıp dalıp gitmemiz bundandır.
Bir bağımlılıktan kurtulmanın en iyi yolu, kendine yeni bir bağımlılık bulmaktır.
Bir fikri kalabalıkların seslendirmesi, onu güçlü yapmaz, sadece popüler yapar. Hakikat, ona tek bir kişi sadık kalsa bile, gücünü ve değerini yitirmez.
Bu kadar çok 'barış antlaşması' olmasına rağmen, barışın olmadığı dünyaya modern dünya diyoruz.
Bütün yazılar, ayrı dünyaların insanlarının aslında aynı dünyanın insanı olduğunu göstermeye çalışarak, hep aynı şeyi söylemektedir: Eleştirdiğin şeyleri yapma ey insanoğlu!
Çocuksu bir düşünce olan faşizm, Avrupa'nın 'içindeki çocuk'un marifetidir.
Dalıp dalıp gitmemiz bundandır.
Efkar, fikir kelimesinin çoğuludur.
Fikirlerin olmadığı yerde, hurafeler savaşır!
Hakikatleri göstermek ve savunmak için bir ideolojiye, kuşları göstermek için kafeslere ihtiyacımız yoktur.
Herkes bilir ama herkes anlamaz. İnsan, bildiklerini anlamak için o ana kadar beklemek zorundadır. O zaman nehirler çağıldamaz, insanlar konuşmaz. Nehirler denize kavuşunca susar derler, insanlar anlayınca.
İnsan olmanın ve kalmanın bedeli ağırdır. Haklı olmak, her zaman kazanacağımız anlamına gelmez!
İnsan, ne okursa okusun, bildiğini okuyor.