Kahraman Tazeoğlu Sözleri
Bil ki her yerde değilsin benim için her yer sensin.
— Kahraman Tazeoğlu
DiğerKahraman TazeoğluSözleri
Biliyorum başkalarını sevecek kalbin. Karışamam. Çünkü artık benim değilsin.
'Özledin mi beni?' dedim sustu! Nefesini en derinden aldı ve 'özlenmez mi', dedi!
Acı Oldu Ama Sende Öğrendin Aşkın Giriş Cümlesi 'İyi Olan Kaybetsin'dir.
Acıyan yanlarıma iyi gelen her şeysin sen.
Acıyla başa çıkabilirdim belki;onu hatırlatanlar olmasaydı.
Ağlamak, dudakların diyemediğini gözyaşlarına söyletmektir.
Aklım kara kış ellerim seni üşüyor bugün günlerden soğuk..
Aldatmak, tetiğe basıldığında karşısındakini yaraladığından çok geri teptiğinde sahibini öldüren bir silahtır.
Aldığın karar seni doğru kişiye götürür mü bilemem ama sadece şunu söyleyebilirim sana: Bir insanın doğru insan olup olmadığına karar veremiyorsan, o kişi doğru kişi değildir zaten. Bu yüzden gözlerini seyretmek için değil, bakmak için kullan.
Allah için tutulan orucu kul yüzünden incitmeyenlere selam olsun.
Allah'ım bizi, düştüğümüz uçurumları derin bir aşk zannetmek yanılgısından koru.
Anıları anlatmak özlemeye başlamaktır.
Anladım ki ayrılığa değil, ayrı kalmaya yeniliyor insan.
Anladım ki içimde bu kadar fazla olman, benim eksikliğimdenmiş.
Asıl mutsuzluğumuz, hep daha fazla mutluluk istemekten.
Aşk bazen acıyla tanışmanın adıdır prenses. Ve aşk, uçmaya kanat aramak değil, uçuruma kanatsız atlamaktır bilirsin.
Aşk yaralar. Şiir kanatır. Şarkılar sarar.
Aşk, bize sormadan hayatlarımızı değiştirecek kadar sinsi.
Aşk, hayallere tutunurken gerçeklerden düşmekmiş. Aşk, insanın kendisini başkasıyla yakmasıymış.
Aşk, insanın karşısındakini sevmesinden çok, onun vereceği acıları sevebilme cesaretiymiş.
Aşkı aşk yapan onu tekrar bulmak değil, doğru zamanda doğru kişide bulmaktır.
Aşkın yolunu bulamayanlar tenlerde gezer durur. Bakalım asıl kaç tende tüketeceksin beni,seni,sahip çıkamadığın bizi.
Aslında fazla söze gerek yok artık. Pişmanlığın seni cezalandırır, intikama değmezsin!
Aslında güzel olan karşılıklı aşktır ama güzel kalabilmişse!
Aynada yüzümü seyrederken bile seni görürdüm ben. Sen hiç böyle sevdin mi birini? Şimdi aynaya her baktığımda seni değil, senin bende bıraktığın izleri görüyorum. Yıkılmışlığımı, aldanmışlığımı görüyorum.
Ayrılığı seçtin mi her şeyi götüreceksin yanında. Geriye hiçbir şey kalmayacak. Söylenmemiş sözler kalmamalı bıraktığın yerde... Ki ben en çok onları duydum... Gittin mi adamakıllı gideceksin. Büyük git gideceksen, uçsuz bucaksız, dursuz duraksız git...
Ayrılırken en çok teselli eden, giden taraftır. Öyle çok ve öyle boş konuşurlar ki, onları dinlemeyiz bile. Sadece ağlarız. Ama gözyaşlarımız onlara değil, kendimizedir.
Başını değiştirmediğin hikayenin sonundaki kaderi yaşarsın.
Bazen anlattıklarınızın arkasında derin sessizlikler saklı olur. Bazen de sustuklarınızın içinde uzun konuşmalar.
Bazen içindeki ağlamaları gizlemek için, yüzünde sahte gülüşler taşır insan.
Bazen susmak, doğruya giden en kolay...
Bazen yalan söyleyenler, her zaman yalan söyleyenlerden daha tehlikelidir.
Bazı aşklar bazılarını yalnız yakar. Oysa ona ateş düşse önce sende bir yangın başlar.
Bazı erkekler adam doğar, bazıları sonradan adam olur.
Bazı insanlar aşkı değil, ayrılmayı beceremez. Bu yüzden kendini çiğnemek adına sevmekten vazgeçebilmeyi öğrenmeli insan.
Bazı insanlar bize kendileriyle tanışmadan önce yaşamadığımızı öğretir. An kadar kısa bir zamandır bu. O anlar, bize bir şeyi daha öğretir 'Onsuz yaşayamazdın zaten' diye fısıldar kulağımıza. Anda gizlidir tüm bunlar. Çünkü bazı anlar bizi anlar.
Bazı sözler susmak için yazılır, bazı suskunluklarsa konuşan bir dildir. Yalancılar bunu anlayamaz.
Belki aklımdan silebilirdim ama ben seni kalbimle sevmiştim.
Ben aşka senden çok daha kördüm. Ama insanlığımla yolumu buldum. Sense, okyanuslarda büyüttüğüm kalbimi sığ sularında boğdun.
Ben aşkı arıyordum sende. İhaneti buldum! Keşke bulduğum gibi değil, aradığım gibi kalsaydın.
Ben hiç mutluluktan delirmedim; ama delirmekten mutluyum.
Ben hiç yalanlar söylememiştim sana. Ama sen hep yalancılar sevdin benden sonra. Çünkü o kadar hazırdın ki inanmaya...
Ben nice tüy gibi başlayıp taş gibi biten düşüşler gördüm. Üç kuruş etmeyecek insanlara servet ödedim. Eğer dostünsam, seninle yanmalıyım, yanmaktan korkuyorsam da dost olmayı bilmiyorum demektir.
Ben seni geçmişinde yaşadığım aşkların ustalığıyla değil, geride bıraktığım o aşkları silercesine sevdim.
Ben yalnızlıkla baş edemediğim için sensizliği seçtim; seninle daha yalnızdım çünkü.
Ben zenginlerden değil sonradan görmelerden hoşlanıyorum. Paraları çoğalsada karakterleri hep fakir kalır.
Beni yokluğunla imtihan etme! Biz imtihan nedir iyi biliriz. ALLAH inancıyla doğmuşuz bir kere, görmeden de sevebiliriz.
Benim bakmaya kıyamadığıma şimdi kim bilir kimler dokunuyor! Ben özlüyorum, o sarılıyor.
Benim bir ayrılığa ihtiyacım yoktu; neden geldin?
Bil ki her yerde değilsin benim için her yer sensin.