Maksim Gorki Sözleri
Toplum! İşte en çok nefret ettiğim şey! O, durmadan benliğimizin verebileceğinden fazlasını istiyor bizden. Ama kendimizi doğru dürüst yetiştirebilmek için gerekli şartları hazırlamıyor. Önümüze engeller koyuyor..
— Maksim Gorki
DiğerMaksim GorkiSözleri
Unutma! İnsanlar bilgi değil, avuntu isterler.
Yaşam, insanların bastıramadıkları daha iyiye ulaşma istekleri yüzünden hep yeterince kötü olacaktır.
Yaşamın kaynağı sevgidir, kin değil!
Yaşlanmak, iş yerinizde sizi sevmeyen bir arkadaşınızın olması gibi.
Yoruldum; ayağımın değil, yüreğimin götürdüğü yerlere gitmekten. Sustum; dilimdekileri değil, yüreğimdekileri söyleyememekten.
Zavallı gelecek! İnsanlar ona öyle çok umut besliyorlar ki, gerçekleştiğinde bütün çekiciliğini yitiriyor!
Aldanma diye birşey yoktur! Sadece biraz fazla güvenmek vardır. Ve insani aldandığı değil, en çok güvendiği aldatır.
Aşkı tanıyan bir kadın, asla aşktan azına razı olmaz! Sahibi olamayacağı boş sevdalarda kiracı kalmaz.
Aslında bir insanın gözyaşı, gülüşünden daha samimi ve tatlıdır. Çünkü unutma, her gülüşün altında bir ihanet saklıdır.
Ateş karşısında bozulmayan altın, altın karşısında bozulmayan kadın, kadın karşısında bozulmayan erkek; kalitelidir.
Bana bir parça yüreği güzel, samimi insan lazım.
Bilim aklın şiiridir; şiir de yüreğin bilimidir.
Bir kadının terbiyesi, birisiyle tartıştığı zaman belli olur.
Bir sürü dostunun içinde, elbet düşmanların olacak ama unutma ki, onca düşmanın içinde belki seni dostun vuracak.
Bizi yargılayacak olan çocuklarımızdır.
Bizler sürekli çalışmakta ilk sırada; yaşamakta ise son sıradayız.
Bütün insanların ruhları gridir. O yüzden hepsi biraz allık peşinde.
En çok gülenler en çok acısı olanlardır.
Geçmişin arabalarıyla hiçbir yere gidemezsiniz.
Hayatta hiç kimseye tam anlamıyla güvenme! Unutma ki; beyaz gülün bile gölgesi siyahtır.
Hep ileriye giden insan ölüme giden insandır. Zaman zaman arkana dönüp bakmazsan yaşayamazsın.
Hep merak ederim; acılara katlanma gücünü nereden bulur insan?
Hep yararı dokunsa bile, kendi başına yanılmak başkalarının yanlışlarını yinelemekten daha iyidir.
Herkes kim olduğunu kendine sormalıdır. Ve başkalarından neyim eksik, ben de insanım diye yanıt vermelidir. Bir patron nedir? Oda benim gibi bir insan! Tanrı birkaç kapik daha fazla umduğu için patrona farklı davranacak değil, günahlarımızı öderken hepimiz eşitiz!
Herkes söylemiyor, ama herkes biliyor kimin iyi insan olduğunu.
Herşey çok basit olunca hemen aptal oluverirsiniz.
Huzur denilen o şeyin her santimine ihtiyacım var bu aralar. Bana biraz bahar gerekiyor. Çok üşüdüm.
İnsan gereksinimleri ne kadar azsa o kadar mutlu olur. İstekleri çoğaldıkça özgürlüğü azalır.
İnsan iyi yürekli olunca hiçbir zaman yalnız kalmaz. Her zaman arayanları bulunur.
İnsan ne kadar aşağılardaysa, hayatın asıl gerçeğine, onun kutsal bilgeliğine o kadar yakındır.
İnsan ne kadar az şeyle idare ederse, o kadar mutlu olur; istekler, ihtiyaçlar çoğaldıkça, özgürlük azalır.
İnsan ufacık bir mutluluğu sindirmişse, hiç bir zaman dertlenmez.
İnsanı en çok acıtan şey; birine 'hayatını' hediye etmişken, o kişinin 'kendini' başkasına hediye etmesidir.
İnsanı tutsaklıktan kurtaran yalnızca akıldır.
İnsanlar birbirlerine egemen olmak isterler ama, kendi kendilerinin bile efendisi değillerdir.
İnsanlar gerçeği anlatan çıplak sözcüklerden hoşlanmıyorlar.
Karnı tok olanlar çoktur ama dürüstü yoktur!
Köylü ile zengin, katran ile su gibidir. Bir yerde buluşamazlar, sürekli olarak biri ötekini atar.
Madem bazı şeyleri anlamaya başladınız, o zaman yararlı şeyler yapmaya başlamalısınız.
Mutluluk ellerinizdeyken hep küçüktür, ama bir bırakın, ne kadar büyük ve değerli olduğunu anında anlarsınız.
Ne kadar az şey bilirsen, o kadar iyi uyursun.
Nefret ettiğiniz insanlarla yan yana yaşıyor olmanız ne üzücü bir şey!
Ölümü ölümle onarmalıyız. Bunun için insanları diriltmek için ölmek gerek. Binlerce insan ölmeli ki milyonlarcası yerine gelsin. Ölüm zor bir şey değil,pek kolay. Yeter ki ötekiler can bulsun,bellerini doğrultsun..
Öyleyse kendi kendinizin dostu olun siz de.
Sevgi demek, haklı bulmak, hoş görmek, görmezden gelmek ve bağışlamak demektir.
Söylenmesi gereken bir şey, her zaman çekinmeden söylenmelidir. Bir bebeğin mamasına azar azar bakır katarsanız, kemiklerin gelişmesi durur ve coçok cüce kalır. Aynı şekilde bir insanı altınla zehirlerseniz, o adamın ruhu küçülür, solar, renksizleşir, on paralık lastik top gibi.
Tıklım tıklım insanla dolu bir evde, yapa yalnızmış gibi yaşıyordu.
Toplum! İşte en çok nefret ettiğim şey! O, durmadan benliğimizin verebileceğinden fazlasını istiyor bizden. Ama kendimizi doğru dürüst yetiştirebilmek için gerekli şartları hazırlamıyor. Önümüze engeller koyuyor..