Mehmet Ali Kılınç Sözleri
Keşke çocuk olsam. Sevdiklerimin yalanları yerine, Annemin masallarıyla uyutulsam...
— Mehmet Ali Kılınç
DiğerMehmet Ali KılınçSözleri
Kişiliğini dahi bilmeyen insanların, senin hakkında ne düşündüklerine çok önem verirsen, kendine olan inancını, değerini kaybedebilirsin. Kim ne derse desin, sen her zaman mükemmelsin.
Kıştan beklentilerim değişmedi. Biraz huzur, çokça mutluluk. Ve gelirsen, tabi bir de sen.
Mutluluğum bir avuç içi kadar, tut ellerimden.
Ne zamanı geri getirebilirsin ne de gidenleri o yüzden yanındakiler, hala seninleyken onlara sevdiğini bir kez daha fısılda çünkü hayat geç kalmayı hiç affetmiyor.
Seni umursamayan insanı, umursadığın zaman. Hiç ummadığın kadar, canın yanar.
Sevmek çok zor değil korkak alıştırma kalbini. Bir kez deneyelim, pişman olursan söz ben sessizce giderim. Tek isteğim seninle aşkı yasamadan, ölmeyelim...
Unutmak için, ömrün yetmez. Hatırlamak içinse bir şarkı yeter, ne tuhaf.
Üzüntüleri kapıda bırak içeri alma, bugünün tekrarı yok. Ve hala yaşıyorsan geri kalan hiçbir şeyin önemi de yok.
Yanlış insanlardan uzak durmayı tercih ettiğim o günden beri, mutluyum...
Yüzüne vazgeçtiğini söylersin. Yüreğine daha çok sevdiğini!
Artık yokluğun hiçbir şey ifade etmiyor. Şimdi varlığın kimi meşgul ederse etsin...
Ayrı olmamıza rağmen, çekinmeden; Kendimi kötü hissettiğim anlarda seni özlüyorum? derdin! Bu yüzden hiç iyi olmanı dilemiyorum!
Bana öyle bir gel ki! Terk etmenin ne demek olduğunu ikimizde unutalım.
Bazen en kötü şeydir, seni unutanları hatırlamak.
Ben insanların, hayatıma çok anlam katacaklarına. İnanmadığım için yalnızlığı tercih ediyorum...
Canını yakan insanlara karşı İntikam almak değil, sessiz kalmak önemlidir.
Cehalet, esaretten daha tehlikelidir; çünkü cehalet muhtaç olmanın, dolayısıyla esaretin en temel nedenidir.
Ceketimi üzerinde unutabileceğim biri olsun isterdim hayatımda...
Çünkü onu sevmek diğer tüm insanların varlığını unutabilmekti. Çünkü o aşktan öteydi.
Dediler ki; Çok seversen sevdiğin seninle olur. Diyemediler ki; Çok seversen en güzel acılar seninle olur. Dinlediğin şarkılar kalbine dokunur. Gördüğün o mutlu insanlar seni ağlatır. Her mevsim üşütür. Zamanla masumiyetin kaybolur...
Dün terk edildim, bugün hala seviyorum. Yarın daha çok seveceğim.
Düzen bu; çok sevdiğimiz için kaybettiğimiz insanları. Başkaları nefret ederek kazanır.
En büyük yalanımı duymak istiyordu. Ona unuttuğumu söyledim...
Gülmeyi en çok hak edenler. Hep ağlayanlar değil miydi zaten...
İkimize ait şarkılarda, başkalarına sarılman ağrıma gidiyor! Hepsi bu, ötesi yok. Anlarsan eğer acısı çok.
İnandığım tek doğrumken, koca bir yalana dönüşmen senin eserin.
İnsan bazen; Elini uzattığında dokunabileceği kadar yakınında olanı değil. Sadece kurduğu hayallerde birlikte olabileceğine emin olduğu kişiyi sever. Ve buda bir kez daha aşkta mantık olmadığını gösterir.
Kalbim, sadece senin sığabileceğin kadar büyük. Bir başkasının koynunda avunmamı bekleme!
Kaybediyorsun çünkü önünde doğru kararlar verip güzelce yaşayacağın bir hayat varken, daima geçmişe takılıp kalıyorsun.
Keşke çocuk olsam. Sevdiklerimin yalanları yerine, Annemin masallarıyla uyutulsam...