Özdemir Asaf Sözleri
İnsanlar, insanların içinde insanlara hasret yaşarlar.
— Özdemir Asaf
DiğerÖzdemir AsafSözleri
Bir gün benden şikayet ettiğin ne varsa, özleyeceksin.
Bir kadının dudaklarında değildir aşk. Bedeninde hiç değildir. Aşk, kadının göz kapaklarındadır. Kadın, göz kapaklarında saklar o adamı. Ne kadar yanarsa yansın canı, ağlayamaz bazen. Sımsıkı yumar gözlerini. Adam hep orda kalır. Kadın, asla bırakmaz adamı. Kadın, asla vazgeçmez ondan.
Bir kelimeye bin anlam yüklediğim zaman sana sesleneceğim.
Bir kez geçer, bir insan bir karşı'ya, Ondan sonra artık herşey karşı'dır.
Bir seni görsün istiyorsan gözüm, bir beni görmeli gözün.
Bir sevgiyi anlamak, bir yaşam harcamaktır. Harcayacaksın!
Bir yürek üşürse kaparmış kapılarını.
Bir zamanlar senin çirkinliklerin de güzeldi; şimdi güzelliklerin bile çirkin.
Biri yükseğe çıkmaya görsün. Herkesde bir analık duyguşu belirir. Çok çıkma, düşersin dercesine bakarlar. Bunu acınma sanarak inmiş çok kimseler vardır.
Bırak gün yanından geçip gitsin, yarın şansını yeniden denersin. Bırak yıldızları kayıp gitsin, yarın başka bir dilek dilersin.
Bugüne en uzak gün, dün.
Bunca boş konuşan insanın arasında dilsiz olmak, engel değil, devrimdir.
Bütün renkler aynı hızla kirleniyordu, birinciliği beyaza verdiler.
Büyük işlerin içinde namus aramak yanlıştır. Namusun içinde büyük işler aramak kadar.
Çok ayrılık içtim ben, kalbim güzel hani.
Çokça yağmur yağsa, temizlenir mi şu kirli dünya?
Doğa; kimine bir öykü, kimine bir roman!
Doğdu, sevinçten ağladılar. Öldü, acıdan ağladılar. O, bu arada yaşadı, hiç düşünmediler.
Dost gerçekleri. Düşman işine geleni. Deli ağzına geleni. Aşık içinden geçeni söylermiş.
Dün sabaha karşı kendimle konuştum. Ben hep kendime çıkan bir yokuştum. Yokuşun başında bir düşman vardı. Onu vurmaya gittim ve kendimle vuruştum.
Dünüyle ünlü insanlar bugün gün yüzü görmezler.
Dünyanın nüfusu ikiye bölünüyor. Yarısı sen oluyorsun, yarısı ben. Sonra ikimiz bir bütün oluyoruz, Kimseye sezdirmeden...
En umutsuz pilot ileriye bakar. Umuda bakmaz.
Evlilik, iki kişilik yalnızlıktır.
Gelecekse beklenen, beklemek güzeldir. Özleyecekse özlenen, özlemek güzeldir. Ve sevecekse sevilen; O hayat herşeye bedeldir.
Gelmesen önemli değil, gelsen önemli olurdu! Gelmemen büyük yalnızlığımı doldurdu.
Gelmeyecek bir gideni; olmayacak bir nedeni beklediniz mi hiç?
Gerçek değer; gelmesi boşluk dolduran değil gitmesi boşluk yaratan.
Güçlü olmanın türlü yolları vardır, dürüst olmanın bir tek.
Güzel bir kafe kesfettiginde, güzel bir film seyrettiginde, güzel bir sarki dinlediginde eksik kaldiklarini hissettin mi paylasamadigin için onunla.
Hangi kitabından alıntı,bilemiyorum insanlar gelmeleriyle yalnızlıklarını dagıtanları severler,gitmeleriyle kendilerini yalnız bırakanlara aşık olurlar.
Hep aklıma geliyorsun, bak gördün mü senin de gidecek başka yerin yok.
Her insanın bir öyküsü vardır ama her insanın bir şiiri yoktur.
Her korkan kaçmaz. Ama her kaçan, korkaktır.
'Bekle' deseydin, gelmeyeceğini bilsem bile beklerdim.
'İyi geceler canım' derdin. Gecenin iyiliğinden çok, canın olma düşüncesi yeşerir dururdu içimde.
Ağzında yalan varken konuşma!
Anı bahçelerinde üşümek sıcaktı.
Aşk adında ne bir kadın gördüm ne de bir erkek. Bu korku neden?
Bakarken kıyamamak mı, yoksa baktıkça doyamamak mıdır aşk...
Bana dokunmayan yılan bin yıl yaşasın.
Bana yalanlar söylese yetinecektim, ama yalan söyledi.
Bana yaşadığın şehrin kapılarını aç. Sana diyeceklerim söylemekle bitmez.
Bekle dedi, bekle dedi gitti ben beklemedim, o da gelmedi. Ölüm gibi bir şey oldu ama kimse ölmedi.
Ben gülüşüne öldüm, o ölüşüme güldü. Farklıydık işte.
Ben ölseydim, o belki ağlardı. Ama o ağlasaydı; ben ölürdüm.
Ben sevmekten hiç borçlu çıkmadım.
Ben, çiçeklileri renklileri delileri severim, bir de delilikleri.
Beni öyle bir yalana inandır ki, ömrümce sürsün doğruluğu.
Benimle ömür geçer mi ki dedim. Senle geçirmeye ömür yeter mi? dedi. İşte bu bana bir ömür yetti.