Tuncel Kurtiz Sözleri
Zorunu benden duy yeğenim. Herkese yalan söylemen yetmez artık. Bundan böyle bir başına kalsan da artık, kendin olamazsın.
— Tuncel Kurtiz
DiğerTuncel KurtizSözleri
Aileden biri ayrıldığında, yüzünü unutsan da, sesi kalır seninle. Yinede devam eder seninle konuşmaya.
Ailen olmadan kolay hedefsin düşmanlarına.
Artık bir şeyi seçemem. Her yerde olmalısın.
Baba ile çocuk, birbirine emanettir Tanrı'dan.
Bazen öyle acır ki için değiştin sanırsın şimdi dersin. Şimdi her şeyi yapabilirim.
Bazen yaşamak için öldürmek zorundasın. Bazen yaşamak için içindeki sevgi seni öldürmeden sen onu öldürmek zorundasın.
Bir anda bu dünyayı olsun kazanıversen, zaman denizinin bir kumsalı olan bu dünyayı.
Bir ihtimal daha var. O da ölmek mi dersin? Söyle canım! Ne dersin?
Bir kere ihanete uğradın mı, anılar sana bataklık olur yeğen. Hatırladıkça çekerler seni içeri. Hatırladıkça affetmek istersin yeğen. Çünkü affetmek, unutmak demek! Öncesini hatırladıkça sonrasını unutmak istersin.
Bu sona nasıl geldim diye soruyorsan kendine sorduğun ilk soruyu hatırlayacaksın!
Çünkü bir hata, gözden kaçan bir söz her şeyi kaybetmektir.
Değişmek zordur yeğenim ama bazen. Aynı adam olmak daha zordur. Hayat öyle yüklenir ki üstüne durduğun yerde çatır çatır çatırdarsın.
Döktüğüm kanla akıp gitse her şey, bir vuruşta sonuna varılsa işin,
Erkek aldatıldığında ihanete uğrar. Kadın aldatıldığında tercih edilmediğini anlar.
Geçmişe sorular soran kendi sesinin yankısını gerçek sanır.
Hani aynada aksini görür, gerçek sanır vurur yumruğu, ayna kırılır, elin kanar.
Her şey kurşun olur sıkarsın kendi içine, Sevdiğini öldüren herkes bilir bunu
Hesap görmek, hesap etmekten zordur yeğenim.
İki arkadaş çaresi yok çarpışacak: İki düşman birbirine kavuşacak. Çaresi yok biri yalnızlığa kucak açacak. Diğeri haince yalnızlıktan kaçacak.
İnsan bir gün gırtlaklayacağı tavuğu sevmeye kalkarsa, aç kalır!
Kaçınılmazdan kaçamazsın yeğen!
Kendi kendimize verdiğimiz sözü tutmak en çabuk unuttuğumuz şeydir ne yapsak!
Mademki bu dünya bile yok olacak bir gün, sevginin bitmesine insan neden üzülsün?
Ne kadar terbiye etsen de susturamazsın içindeki canavarı.
Nereye gidersen git şunu unutma. Herkes gün olur evine döner.
Öbür dünyayı gözden çıkarır insan. Ama bu işlerin daha burada görülüyor hesabı.
Oyunun sonuna geldiğinde, çoktan tükenmiştir gidecek olduğun yerlerin.
Portakalı soymadan içinin iyi olup olmadığını anlayamazsın.
Rüya gerçeğe ne kadar yakın olursa, uyandıktan sonra duyulan acı da o kadar büyük olur.
Sadakat endam değildir aslında sevgiden kör olmaktır, hep kaçtığın şeye eninde sonunda yakalanmaktır sadakat.
Sadakat ne menem şeydir bu sadakat?
Sadakat ya birine doğru koşmaktır, ya birinden kaçmaktır sadakat erdem değildir aslında.
Sana çekilen her bıçağın kınında, cevabını bilmediğin bir soru onun içindedir.
Savaşmak aslında hasmınla savaşmak değil, sevdiklerinle savaşmaktır. Savaşırken göremezsin bazı savaşları. Kazanamazsın! Artık durmalı ve geri çekilmelisin!
Sen adamlarına öldürmeyi öğrettin, ben ise ölmeyi.
Sen kendin için yalvarırsın, ben sevdiklerim için.
Sevdiğine sadık kalan adam, kendinden vazgeçebilen adamdır.
Sevmek son kertede kaçınılmaz sona karşı çıkmaktır. Ama o sonu bile bile sevmek, gözünü son kez kapar gibi sevmek: O sevgide hapis kalmaktır.
Sırtını duvara dayayan mı köşeye sıkışmıştır? Yoksa arkasına dikkat etmeyen mi kardeş?
Teslim olunmadan sadık olunmaz.
Üzülme! İstediğin bir şey olmuyorsa, ya daha iyisi olacağı için; ya da gerçekten de olmaması gerektiği için olmuyordur.
Yapacak bir şey kalmayınca, hiçbir şey yapmamak en iyisi.
Yemin etmeden bir daha düşün, çünkü sadakatle başlayan her şey ihanetle biter.
Zorunu benden duy yeğenim. Herkese yalan söylemen yetmez artık. Bundan böyle bir başına kalsan da artık, kendin olamazsın.