Turgut Uyar Sözleri
Herkes ne zaman olur? Elbet gülünün solduğu akşam.
— Turgut Uyar
DiğerTurgut UyarSözleri
Herkesi bir başka neden, bir başka hüzne götürüyor. Çok kimse bıkıyor günden akşam olmadan.
Herkesin bir gideni vardır, içinden bir türlü uğurlayamadığı.
Hiçbir şey umurumda değil diyorum aşktan ve umuttan başka.
Issız tepelerde güneşe bakıp saati tahmin etsem; haberim olmasa hiç Perşembe'den, Pazartesi'den.
İşte herkes yüz yüze şimdi geceyle.
Kaç kişiyi öldürdüm düşlerimde, kaç kilo çekerdi yalnızlık.. Kaç kere ezildim altında yaz yağmurlarının.
Keşke bir şiir okumuş, bir kedi sevmiş olsaydınız. Belki bu kadar kirletmezdiniz birbirinizi.
Ne o beni kandırmıştı. Ne ben onu baştan çıkarmıştım. İkimizde bildiklerimizin ötesine, bulduklarımızın üstüne çıkmak istemiştik. Bir noksanlığı var sanıyorduk bütün olanların belki. Ama aslında bütünlüklerimize bahaneydik.
Ne yapalım bari bağışlayalım birbirimizi.
Oysa diyor birisi, 'sabah' yeniden hatırlamadır yaşamayı.
Özenle soyduğum şu elma şöyle şimdi kimindir özenle ne yapıyorsam bilirsin artık senindir..
'Kadınları mutlu etmenin 20 yolu' diye bir sürü gereksiz haber çıkıyor. Tek maddede açıklıyorum: dürüst olun, yeter.
Ancak durursa anlaşılır saatin kaç olduğu.
Az sözle çok şey anlatacaksın. Seni seviyorum diyeceksin sadece ama öyle her zaman değil, yalnızca hissettiğinde.
Bazen sadece onun sende bıraktığı izleri özlersin, her şarkıda ayrı bir hatıra saklıdır sanki; istesende silemezsin.
Belki de asıl ustalık budur; her zaman acemi olmayı bilmek.
Belki yağmura da gerek kalmazdı, insanlar bu kadar kirli olmasaydı.
Ben aslında her şeyi sonradan öğrendim.. Herkes herkesi sonradan öğrenirmiş; bunu da sonradan öğrendim.
Ben seni uyuttum, seni karıştırdım,seni şaşırdım birşeyler akıp akıp giderdi, dünyada başvurduğum bir şeydin, yalnızlığım gibi... Yanında sonsuz durduğum.
Biliyoruz neyi bölüştüğümüzü. Konuşmasak da.
Bir biz varız güzel öbürleri hep çirkin.
Bir insan birini yalnızken hatırlıyorsa sevmemiştir, ansızın aklına getirip yalnızlaşıyorsa. İşte o zaman sevmiştir.
Bir kadın yalnız kalmaz, yalnız olmayı tercih eder.
Bir maviyi durup dururken birine benzetiyorum.
Bir şey beklermişçesine yaşıyorum.
Bir yağmur yağsa da, beraber ıslansak.
Biri kurbağa öper,biri yüzyıllarca uyur,biri 7 cüceyle yaşar,biri kuleye kapatılır. Bir masal prensesi olsan bile kadınlık zor.
Bırakın 'senin İçin ölürüm' laflarını, önce kendiniz için yaşamayı öğrenin sonra başkası için ölürsünüz.
Bozuk bir saattir yüreğim hep sende durur..
Bu dünyada en iyi ben yenilirim; dosta, düşmana, aşka.
Bu dünyada yediğimiz ekmekler içtiğimiz sular dizlerimizdeki bu güç derimizdeki tad karşı koymak içindir kaçmak için değil.
bu hüznü sizde bilirsiniz. anlat deseniz anlatamam. enine boyuna yaşarım ancak.
Bütün mümkünleri kıyısındayım.
Dünyada bir ben varım bir de bu olmayası sahipsizliğim.
Durduğum yer benim değil iken, gidebilecek bir yerimin olmaması ne acı; gidebilecek bir yerim yok iken hala ve inatla durmayışım ne gaflet; nihayetinde olmuyorken yaşıyor olan insanın, yaşıyorken olduğunu bilmemesi bu, bu ne tuhaf bi' hayret.
Durmadan harcadığım şu gözlerimi al kurtar şu aranıp duran korkak ellerimi tut bu evleri atla bu evleri de bunları da göğe bakalım..
Düşünüyorum da biz, büyüyerek çocukluk etmişiz.
Elbet hep böyle geçmeyecek ömrüm, biliyorum bu çeşit yaşamak, zor. Kim bilir tanrım, kim bilir hangi güzel yerde beni, hangi ölesiye sevda bekliyor?
Erkek söz verir, adam tutar.
Evet önümüz bahardır biliyorum. Leylaklar açacak biliyorum. İyi şeyler söylemek de gerek biliyorum biliyorum da, şimdilik bağışla.
Eylül toparlandı gitti işte, Ekim falanda gider bu gidişle.
Gün gelir herkes sevdiğini anlar kasla göz arasında.
Hadi kalk, İzmir'lere filan gidelim.
Hangi cebini karıştırsan yalnızlık.
Hani insanın kendi kendini bulmadığı, hatırlayamadığı saatler olur ya, işte onlar.
Hayatın kutlu olsun sevgilim ki sana değişe değişe aktım.
Hazırladım, hazıra durdum giydirdim gölgemi kuş çığlığı senin bölgen sorma benim bölgemi aşklar telef olur gider sokak köpeği gibi gitsin harcansın bazı şeyler sen dur e mi.
Her kadın hoşlandığı adamın soyadını aldığında nasıl durur diye içinden söylemiş ya da bir yerlere yazmıştır.
Her şeyden biraz kalır. Kavanozda biraz kahve, kutuda biraz ekmek, insanda biraz acı.
Herkes ne zaman olur? Elbet gülünün solduğu akşam.