Yunus Emre Sözleri
Cennet cennet dedikleri, birkaç köşkle birkaç huri. İsteyene ver onları, bana seni gerek seni.
— Yunus Emre
DiğerYunus EmreSözleri
Çiçeklerle hoş geçin, balı incitme gönül, bir küçük meyve için, dalı incitme gönül. Başın olsa da yüksek, gözün enginde gerek, kibirle yürüyerek yolu incitme gönül.
Çok mal haramsız, çok söz yalansız olmaz.
Cümleler doğrudur sen doğru isen, doğruluk bulunmaz sen eğri isen.
Derdi dünya olanın, dünya kadar derdi vardır..
Dervişlik baştadır, tacda değil. Kızdırmak oddadır, sacda değil.
Dervişlik olsaydı tâc ile hırka biz dahi alırdık otuza kırka..
Dünya bir penceredir, her gelen baktı geçti.
Dünyada dertsiz baş olmaz. Derd'olanın ahi dinmez.
Durulduğu zamanları olur insanın, yorulduğu zamanlar olduğu gibi, ama ömür götüren kırıldığı zamanlardır.
Eğer bir müminin kalbin kırarsan hakka eylediğin secde değildir.
Eğer göğün yedi kat üstüne çıkmaksa niyetin aşktan güzel merdiven bulamazsın.
Eğer hor eğer hürmet kişiye sözden gelir. Zehr ile pişen asi yemeğe kim gelir.
Eğer, ilerde birgün keşke demek istemiyorsan, 3 şeyi doğru seç! Eşini, işini, arkadaşını.
Ete kemiğe büründü, yunus deyu gö rundu.
Ey hayat ırmağından şu içenler! Gelin soralım canlara ki güzelliği ne oldu da gidiyor. Ben hep seninim diyordu, şimdi neyi buldu da gidiyor?
Hakikat bir denizdir, şeriattır gemisi: Çoklar gemiden çıkıp, denize dalmadılar.
Hiç hata yapmayan insan, hiçbir şey yapmayan insandır. Ve hayatta en büyük hata, kendini hatasız sanmaktır.
Hoştur bana senden gelen.ya gonca gül,yahut diken.ya hayattır,yahut kefen. Nârin da hoş,nurun da hoş.kahrın da hoş,lütfun da hoş.
İlim ilim bilmektir, ilim kendin bilmektir, sen kendini bilmezsen, bu nice okumaktır.
İlim, kendini bilmektir.
İnsan iyiliği kadar taşlanır, merhameti kadar dışlanır, kulluğu kadar da sınanır.
Kalem eğri dilli, mürekkep siyah yüzlü, kağıt iki yüzlü! Şimdi kalkıp arzuhalimi yazmaya kimi mahrem kılayım?
Kişi bile söz demini demeye sözün kemini bu cihan cehennemini sekiz uçmağ ede bir söz...
Kırma dostun kalbini; onaracak ustası yok. Soldurma gönül çiçeğini; sulamaya ibrik yok.
Küçük insanlar dengini, büyük insanlar kendini arar.
Maharet güzeli görebilmektir,sevmenin sırrına erebilmektir. Cihan, alem herkes bilsin ki şunu; en büyük ibadet sevebilmektir.
Mal da yalan, mülk de yalan, var biraz da sen oyalan.
Mal sahibi mülk sahibi, hani bunun ilk sahibi? Mal da yalan, mülk de yalan, var biraz da sen oyalan.
Ne varlığa sevinirim, ne yokluğa yerinirim. Aşkın ile avunurum; bana seni gerek seni.
Nefistir seni yolda koyan, yolda kalır nefse uyan.
Olsun be aldırma yaradan yardır..sanmaki zalimin ettiği kârdir.. Mazlumun ahi indirir sâhi.. Herşeyin bir vakti vardır..
Ölümden ne korkarsın, korkma ebedi varsın.
Paylaştığın senindir, biriktirdiğin değil.
Sabah mezarlığa vardım, baktım herkes olmuş yatar, her biri câresiz olup, ömrünü yitirmiş yatar.
Sabır saadeti ebedi kalır sabır kimde ise o nasib alır.
Ana rahminden geldik pazara, bir kefen aldık döndük mezara.
Aşık olamayan adem benzer yemişsiz ağaca.
Aşk aşıkı sır eder, aslanı zencir eder, katı taşı mum eder
Az söz erin yüküdür, çok söz hayvan yüküdür.
Ben gelmedim kavga için, benim işim sevgi için..
Beni bende demen bende değilem, bir ben vardır bende benden içeri.
Benim uçmak neme gerek, hergiz gözüm ona bakmaz.
Benlik davasını bırak, muhabbetten olma ırak, sevgi ile dolsun yürek, hoşgörülü olmaya bak.
Bir avuç toprak, biraz da suyum ben. Neyimle övüneyim, işte buyum ben.
Bir bahçeye giremezsen, durup seyran eyleme. Bir gönül yapamazsan, yıkıp viran eyleme.
Bir kez gönül yıktın ise bu kıldığın namaz değil yetmiş iki millet dahi elin' yüzün' yumaz değil.
Biz gelmedik dava için, bizim işimiz sevda için, dostun evi gönüllerdir, gönüller yapmaya geldik.
Bölüşerek tok oluruz. Bölünerek yok oluruz.
Bu dünyaya inanma, vefasın bulam sanma. Ömrün veren ziyana, çoğu pişman içinde.
Cennet cennet dedikleri, birkaç köşkle birkaç huri. İsteyene ver onları, bana seni gerek seni.